Woensdag 29 April: Malö - Skärholmen

's Morgens bij het krieken van de dag, wat dacht je?  Hagelstenen de grote van een euro munt.   Daarna wat regen als toemaatje.  Toch maar eventjes in de tent blijven tot de vlaag overgewaaid is.
Het ziet er wat grillig uit maar uiteindelijk kunnen we toch de tent droog opplooien.  We wagen het erop en vertrekken toch in korte broek.

Het tweede overzetje tussen de eilandjes.

Een paar kilometer verder eventjes het weer 180 graden doen draaien.  Terug een vlaag in onze nek.

Tussendoor toch wat proberen te genieten en hier en daar een fotootje te nemen.

We zetten over naar Lysekil, de derde overzet, vanuit het prachtig havenstadje Fiskebâcksil.  Dit havenstadje is in twee gedeeld door een fjordje.  Gelukkig waren we op de hoogte dat je de overzet ook van onze kant kan nemen.  Anders waren we helemaal rond de fjord gereden.  Op de weg naar dit haventje zagen ik: Frederik en mijn dochter Rosalie naast ons gewoon een Moose in het wild lopen.  Gewoonweg fantastisch.
Alles ging heel vlug dat ik er dan ook geen foto van kon nemen.

We stonden ooit voor het dilemma of we met de fiets een spoorweg gingen oversteken of niet.  We beslisten toen om dat niet te doen, veel te gevaarlijk.  Hier hebben we ondertussen al een aantal keren een spoorlijn moeten oversteken die niet bewaakt was.  Hier hebben we voor het eerst onze trailers en karren moeten loshaken om te kunnen oversteken.

In the middle of nothing: plots een kerk zonder dorp met mega veel graven errond.

Je zou het niet zeggen maar toch fietsen we hier langs de Noordzee (skagerrak).

We plannen om terug in een jeugdherberg te slapen.  Het is een lange dag met veel klimmen en tegenwind.  Omstreeks 17.30 komen we aan.  Wat blijkt, open vanaf eind mei.  Niet plezant als je verkleumd, met drie wenende kindjes, op je geplande overnachtingsplaats arriveert en blijkt dat het nog niet open is.  Ik beslis om er eens rond te lopen en ga aankloppen aan het huis die achter de jeugdherberg staat.  Misschien dat ze meer info weten.  Ik word er met open armen onthaald en moet plaatsnemen aan hun tafel.  Blijkt dat dat de voorgaande eigenaars zijn die daar wonen. Ze zijn zo vriendelijk om ons een bed aan te bieden in een appartementje die ze vroeger verhuurden.  De vrouw des huizes rijdt zelfs met mij naar de winkel om inkopen te doen.  Super vriendelijk en gastvrij.
Soms kan een uitzichtloze situatie er plots totaal anders uitzien.  De oplossing ligt vaak om de hoek.