Vrijdag 29 Mei: Ålgård - Sinnes

's Morgens bij het opstaan zag het er allemaal heel goed uit.  Een wolk aan de hemel maar daartussen toch wat blauwe lucht met een zonnestraal.  's Nachts kregen we bezoek van één of ander wild beest.   De pizzarest van de avond ervoor hadden we buiten laten staan om af te koelen en die was verdwenen.  Daar ging ons middagmaal.  Maar goed, we vertrekken met het gedacht ergens in het wild te kamperen aangezien de dichtstbijzijnde camping op 80 km verwijderd was.

Het landschap is totaal anders dan aan de kust.  De fjorden of het gebergte die we inrijden is heel indrukwekkend.

Hoge muren van denk ik om en bij de 200 m rijzen op naast de weg.  We rijden langs losse stenen die van de rotsen naar beneden zijn gekomen.

Het eerste bordje van de toeristische trekpleister.  Hier zouden duizenden mensen naar op bezoek komen.  Wie de laatste aflevering van 'Vikings' op tv gezien heeft ziet koning Ragnar op de Preikestolen zitten.  Wij gaan er normaalgezien maandag of dinsdag naartoe.

We rijden alsmaar verder de vallei in.

Dan krijg je plots een vergezicht van het begin van de Lysefjord en de Frafjord waar we langs fietsen.

Even schuilen voor een regenbui en de regenkledij aantrekken.

Aangekomen in Birkjedal.  Hier kan je eten, slapen, koffie drinken, kaarsen en souvenirs kopen,... voor ons te duur.  Hier schijnt men echte typische gerechten te serveren in Noorse klederdracht.

De weg naar Kjerag is al aangeduid.

Hoe verder we de vallei inrijden, hoe hoger we klimmen en hoe meer sneeuw we zien liggen.  Ik dacht dat we een beetje sneeuw gingen zien.

Eventjes het lichaam en de geest aansterken.

Maar de sneeuw was toch wel meer dan we verwacht hadden.

Het verder we fietsen hoe minder regen maar hoe meer het begint te sneeuwen.  Een echte sneeuwvlaag in ons gezicht.  De temperatuur zakt zelfs tot 1°C.  Niet plezant als je natte voeten, schoenen, handen hebt.  Het wordt er alleen maar kouder op.  We rijden boven de 600 hoogtemeter en dat voelen we.

In dit slechte weer zien we het niet echt zitten om in het wild te kamperen.  Door het slechte weer fietsen we gewoon door tot de volgende camping waar ze hutten verhuren.  Waar we allemaal gezellig warm in een hut kruipen.  Naast ons zitten belgen die op reis zijn in Noorwegen.  Hij biedt me een Cara pils aan die ik niet afsla, hij heeft me gesmaakt, zeker na die 80 km geleidelijk aan klimmen.  De kinderen zijn heel dankbaar voor de Belgische chocolade die ze gekregen hebben.
Volgens de planning zouden we normaal de etappe in 3 verdelen, maar nu doen we ze in 2.  Dit wil zeggen dat we een dag te vroeg bij de boot zouden arriveren.  Maar de boot vaart niet op zaterdag dus moeten we een dagje extra, welgekomen, rust nemen.  Morgen, zondag, fietsen we verder tot het adelaarsnest aan de voet van Kjerag.  Daar zouden we normaal tot aan de Kjerag - bolten klimmen.  Maar ik vermoed dat er nog teveel sneeuw zal liggen waardoor dit niet mogelijk zal zijn.  Dus gaan we in Lysebotn aan het uiterste puntje van de Lysefjord, de boot naar de voet van de Preikestolen nemen om daar te overnachten.
Een dagje rust voor ons is niet altijd een dagje rust voor de kinderen.  Zij zitten vol energie en willen zich uitleven, spelen, ... mama en papa willen rusten, slapen, lezen.