We rijden vandaag ons, voorlopig, laatste stuk langs de Noordzee. Dit noemen ze klein Denemarken, omdat alles hier zo vlak is. Het is leuk nog eens op, langs, zo'n landschap te fietsen. We zijn er nog niet geweest maar het doet ons een beetje aan Engeland denken. Alle landerijen afgeboord met opgehoopte stenen muurtjes.
Een prachtig stukje zandstrand met een mooie kleur van zeewater. Bij zonlicht nog mooier.
Langs de kust overal van deze stenen, geen idee wat ze van nut zijn of geweest zijn.
Pasgeboren toen we voorbij reden. De navelstreng hangt er nog aan.
The King's road: volgens de boer zou dit één van de oudste, zoniet de eerste, nog bestaande weg van Noorwegen zijn.
Waar bij ons het dik gezaaid ligt van de mensen op het strand, ligt het hier vol met koeien in hun weide.
Het oude kerkje met kerkhof aan de zee.
En de poortjes zijn er ook weer bij.
De kinderen aan de slag met ouden werktuigen om stenen te verplaatsen of materiaal te slijpen.
Brusand Fyr: open tijdens de weekends en vakantie. Cafée open op zondag. Geen geluk voor ons, het is weekdag.
Een obstakel die net breed genoeg is om met onze trailers erover te rijden, kijk eens goed naar Jana haar rechter achterwiel. Wel leuk om te doen.
We fietsen tot in Vik waar een B&B gevestigd is. Hier eindigt, voorlopig, onze NSCR route en gaan we landinwaarts richting Lysebotn. We bellen aan en wat blijkt dat de vrouw des huizes uit werken is en pas om 22u thuis komt. Daardoor kan ze ons niet helpen. We beslissen dan maar om richting Bryne, het eerste stadje in onze nieuwe richting, te fietsen. Daar hopen we om een slaapplaats te vinden maar helaas, niets te vinden of te duur. Het is dan al 19u en de tijd begint te tikken. We moeten nog steeds avondeten en slaping vinden. We beginnen te fietsen en hopen een plaatsje in het wild te vinden richting Ålgård. Daar is er een camping waar ze hutten verhuren. Deze bevindt zich wel nog op 15 km. De weersvoorspellingen voor de komende dagen zijn niet zo goed en we zouden graag binnen slapen. Fietsen dan maar doorheen het glooiende landschap. Een prachtig landschap maar te laat en te vermoeid om nog foto's te nemen, spijtig eigenlijk, maar het zij zo. We arriveren om 20:50 op de camping die gesloten lijkt maar gelukkig open is voor de hutten. Na het eten en nog wat organisatie kruipen we rond 01:00 in bed zonder wekker en hopen op een goeie nachtrust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten