maandag 28 september 2015

Vennbahn

We krijgen er duidelijk niet genoeg van.

Plannen worden gesmeed om de Eerste week van November eventueel een fietsreisje te ondernemen.
De Vennbahn:  een oude treinroute 125km tussen Aachen en Troisvierges. Redelijk vlak met een gemiddeld stijgingspercentage van 2%.
We vertrekken alleen als het weer het toelaat, dus enkel en alleen als het niet regent.
Begin het een beetje te missen dus daarmee... kleinere fietstochtjes in de buurt kunnen dat gevoel mss wat doen vergeten.

Ondertussen ook 2 leukes site ontdekt ivm bivakkeren en kamperen in België nl:

Paalkamperen in België
camp in my garden

Moet je maar eens bekijken. echt de max

Ondertussen hebben wij onze tuin reeds ter beschikking gesteld aan langeafstandsfietsers die op zoek zijn naar een bivakplaats.  Een eerste gezin van 6 heeft in de zomer hier reeds gebruik van gemaakt.


Op weg van Bussel naar De Panne


grts en tot later

Fré

zaterdag 4 juli 2015

De weegbrug

Totaal Jana: 180 kg.
Totaal Frederik: 220 kg.
Dit samen 400 kg op de terugweg: al het eten was dus op!

zondag 28 juni 2015

Zaterdag 27 juni: Heide - Wingst


Zo, het zit erop.  Allée t' is te zeggen na onze rit van vandaag.  De laatste dag is toch altijd iets speciaals. Je doet iets voor het laatst.  Het einde van een reeks.  Wel nog de dag doorkomen natuurlijk.  80 Km in het verschiet met 3 keer een overzet.  Ze kondigen heel de dag regen aan.  Gelukkig hebben we amper een halfuurtje wat lichte regen gehad, niet waard om een regenjas aan te trekken.

In Meldorf nemen we een pauze bij de plaatselijke bakker.  Hier waren we op onze heenreis ook.


Duitse kuchen en andere lekkernijen.  Daar zien we een Zwitser sedert 30 mei onderweg, langs de NSCR, met slechts 1 uur regen op zijn conto...  Bij vertrek na de pauze ontdekken we een lekke band.  Slechts de derde op deze reis, niet slecht denk ik dan.


En ja weeral de papa vooraan.







We rijden niet zover voorbij Duitslands meest laag gelegen punt onder de zeespiegel (-3,54 m)



Een kabeloverzet over de Stör.


Een herkenbaar kruispunt voor ons.  alles ziet er nu wel totaal anders uit.  3 maand later is ook een ander seizoen met andere kleuren.  Alles is groen of staat in bloei.  Toen de fruitbomen nog volop hun bladeren moesten krijgen staan ze nu reeds vol met kleine vruchten.   De boeren zijn volop groenten aan het oogsten.  De aardbeien kraampjes staan overal langs de weg.


Daar zijn ze terug, de schapen poortjes.  Gelukkig zijn we het nog niet verleerd en hebben we nog steeds een goeie helpende hand.





Dit stukje hadden we al eens gefietst, altijd leuk om ergens te komen waar je al eens was.


Toch nog altijd een beetje zoeken of we de juiste richting blijven uitrijden.


Héél véél wind tijdens de overzet op de Elbe.



We tellen af, de laatste kilometers zijn toch altijd van lange duur.  Volledig de wind op kop.



Bij aankomst in de Jeugdherberg hebben we 94 km op de teller staan.  Dat is 14 km meer dan voorzien.  Met een totaal van 3700 km. We hadden vooral wind op kop en het was duwen. Maar al het de laatste keer is dan heb je het er graag voor over.
We krijgen een heel warm en enthousiast onthaal.  We komen hier toe in alle rust en ruimte, zalig.


We zien fier op onszelf en de kindjes. Maar we zijn vooral moe en voldaan! We verlangen ook terug naar huis en het werk dat we daar hebben!

Zo, dit is/was voorlopig het laatste bericht op onze blog.  Dinsdag met de auto terug naar huis.  Nog enkele dagen genieten van het hopelijk mooie weer in België.  Terug een beetje op ons normale ritme komen en dan terug aan het werk.

Eénmaal thuis zien we dan nog wel of ik al dan niet nog wat op de blog over onze reis zal posten.

Bedankt aan al diegenen die ons gevolgd en gesteund hebben
Bedankt aan al onze gastvrouwen en -heren
Bedankt aan iedereen die ons sporadisch ter hulp schoot
Bedankt aan iedereen die geholpen hebben dit mogelijk te maken
Bedankt aan de collega's van ons werk
Bedankt aan de regering en de provincie voor de centjes
Bedankt...

Tot in levende lijve aan een bbq of met een drankje op een feestje.


Grts

Fré
Jana
Juliette
Rosalie
Feline

vrijdag 26 juni 2015

Vrijdag 26 juni: Husum - Heide

We zijn letterlijk aan het uitbollen.  Rustig tochtje van 45 km. Niet teveel stress.
Al enige dagen zijn we bezig tegen elkaar over het feit hoeveel kilo's we met ons meezeulen.  Onderweg kwamen we een weegbrug tegen en vroegen of ze ons eens wilden wegen.

Wij weten nu hoeveel het gewicht van onze bolides inclusief onszelf en kinderen bedraagt.
We houden het nog eventjes voor ons en zouden het leuk vinden mochten jullie een kleine pronostiek houden.  Probeer het gewicht van ons apart of samen te raden.  Dit kan je via bericht op Facebook of via reactie op dit bericht in de blog.  Ben benieuwd of jullie een beetje in de juiste richting zullen raden. Aangezien we op de terugweg zijn zitten we nu bijna op ons minimum gewicht.



Noor Friesland, het vlakke Duitsland.  Zalig om te fietsen als er geen of bijna geen wind is.


We nemen het ervan met een "matje" op een terras.




We steken de Eider over, ditmaal via een brug zonder kraan... remember (8 april) hetzelfde water op een andere plaats.


Ooievaar op het land van de boer, zomaar weet ik veel wat aan het doen.


Zou eigenlijk nog zoveel meer willen/kunnen vertellen.  Zoveel meegemaakt, woorden schieten tekort.

Morgen fietsen we onze, voorlopig, laatste kilometers (een 80-tal) tot aan de DJH van Wingst.  Nog een overzet over het Nord-Ostsee-kanaal en één over de Elbe.

In Wingst zal onze blog dan ook eindigen.  Alhoewel, eenmaal thuis zal ik misschien nog wat filmpjes online zetten van onze belevenissen.
Ik zal dan ook ons Bruto gewicht meedelen aan de geïnteresseerden.
Tot later

Vele groeten

Jana
Frederik
Juliette
Rosalie
Feline

donderdag 25 juni 2015

25 Juni: Gejlå - Husum

We staan vroeg op want hebben heel wat kilometers voor de boeg. We weten niet echt waar naartoe gefietst en we willen de tijd nemen om te zoeken.



Goeiemorgen Feline: "Ik wil in mijn waapzak blijven".


Daar sliepen we vorige nacht:


De route brengt ons, net voor de Deens - Duitse grens, doorheen een voormalig Duits gevangenenkamp voor Denen. De heel goed onderhouden nog overgebleven barakken huisvesten heel wat musea om te bezoeken.

Fascinerend, om stil van te worden. 





Ah, daar, het langverwachte bordje: Duitsland!


We verlaten het - prachtige groene - koninkrijk Denemarken. 




Onze ogen vallen bijna uit hun kassen bij het zien van de prijzen in de Aldi. We moeten lachen aan de kassa, de kassier bekijkt ons wat raar. Maar wij genieten van een uitgebreide lunch op een bankje.

We besluiten te overnachten in een eerder bezochte jeugdherberg (8 april) in Husum. We zetten een tandje bij. Prachtig weer, eindelijk 23°C. Terrasjesweer op de toen voorbijgereden markt. Het bruist er van de collega-trekkers op de fiets. 

We genieten van een douche, warm eten, binnen slapen en een normaal bed met linnen.


We doorkruisten Denemarken doorheen midden Jutland. Dat was - tegen onze verwachtingen in - veel heuvelachtiger. Maar wel peanuts tegenover Noorwegen. 
7 Dagen gefietst = 490 km in de benen. 

We beslisten - in samenspraak met de kinderen - om onze reis te eindigen in de jeugdherberg van Wingst. Daar deden we de paaseierenraap en hebben we hele mooie herinneringen. Mama en papa Sanders komen ons zondag 28 juni ophalen. We rijden 30 juni terug naar huis.



24 Juni: Ørsted - Gejlå

Ontbijt in stijl op de plaats van het feest van gisteren. Het vuur smeult nog na.


Een Duitser onderweg naar Skagen via de rode 3 en terug langs de westkust. Wij in korte broek, hij in lange regenbroek met windstopper-overschoenen.


Het begint te regenen dus we steken een tandje bij op 4 km voor de shelter. Shelter? Dat dachten we... Het blijkt een afdak / schuilhut te zijn op de Pelgrimsroute. Maar bij dit weer is dit ideaal. We maken het ons comfortabel (zoals altijd) en zetten de tent op tussen twee buien door. Leve de muggenmelk: kleine mini-muggen gespot!




23 Juni: Frederikshåb - Ørsted

Bij gebrek aan speelgoed zijn de kinderen heel vindingrijk. Muis kan al de hele reis genieten van zijn persoonlijke maxi-cost = helm van Juliette.


Kinderen op experiment met ons fototoestel tijdens het ontbijt:


Papa laat op zich wachten, de kindjes laten een mooie tekening na voor het ontmoetingscentrum.


Een stenen schip die dienst moest doen als graf in de tijd van de Vikingen.


We komen eindelijk wat meer fietsers tegen met dezelfde ingesteldheid. We praten meer dan een uur met Lea die er alleen op uit is. Van Zwitserland naar IJsland voor de eerste keer. 4 Maand onderweg. Zij zegt chapeau tegen ons maar alleen moet je het ook maar doen en durven!


Nu is het eindelijk eens aan Feline, haar droom komt uit: "Ik wil ook in het stoeleke". Alhoewel, na 5 minuten had ze het koud en wilde ze terug in de kar!


25°C in de zon: tijd om pootje te baden in de fontein op de markt.



De meest luxueuze shelter die we tot nu toe tegenkwamen: shelter met WiFi!


Feline slaapt in alle mogelijke posities.


Op de terugweg toch nog een plat bandje: fietskar. Ook hier is de band al tot op de draad versleten. 



Zoek de verschillen:


Onze shelter bevindt zich op een atypische plaats: midden in het dorp naast de school. Daar kunnen we gebruik maken van de toiletten. Als we op verkenning gaan stoten we op bouwers van de shelter. Hij staat er meer dan een jaar en we zijn bij de eerste bezoekers. 
We worden vriendelijk uitgenodigd op het bbq-feest van Sankt Hans:



We leggen ons vlees op de bbq en mogen aanschuiven bij de locals. Iedereen vraagt ons uit en ze zijn super vriendelijk. We krijgen eten, drinken en mogen meespelen met de Deense vorm van honkbal.

Eén groot familiefeest. 

De heksen gemaakt door de kinderen (later is er een prijsuitreiking) die op de brandstapel gaan.


We gaan mee op fakkeltocht door het dorp.



We genieten van de mooie avond en de heksenverbranding.