Boten worden geschilderd en te water gelaten, de meisjes hebben ogen tekort.
We rijden Arendal binnen. Juliette heeft grote verwachtingen omdat dit de stad is waarover het gaat in de Disneyfilm 'Frozen'. We proberen haar duidelijk te maken dat een film en realiteit een heel groot verschil kan zijn, wat dus hier ook zo is.
Het land blijft zich van zijn mooie kant tonen, alleen spijtig dat de blauwe lucht en de zon het plaatje niet nog mooier maken.
We hebben een enorm zware beklimming achter de rug in deze drukke stad. Dan moet je echt op je tanden bijten omdat je geen afgang wil maken in het drukke verkeer dat je de helling niet zou op geraken... Als je goed kijkt naar deze foto zie je dat je als fietser onder dit brugje door moet en kun je ook het eindpunt zien... Dit paadje nemen we niet of onze remblokjes zijn gesmolten of kunnen ons hele boeltje niet tegenhouden.
Vandaag kwamen we bij de winkel waar we ons brood kochten vanmorgen tot de constatatie dat de banden, na amper 2100 km, van de fietskar bijna helemaal versleten waren. De draad was nog net niet zichtbaar. We zaten dan nog op 20 km van Arendal waar - normaal gezien - een fietsmaker is (en dan moet je nog twee banden van die maat vinden...). Frederik fietste de hele tijd met een ei in zijn broek omdat hij dacht dat de banden het gingen begeven.
Godzijdank had de fietsenmaker de banden op voorraad en verving hij ze direct.
Nieuwe bandjes die normaal gezien wel weer minimum 1000 km zouden moeten meegaan...
Arendal! De trotter vertelt ons dat wild en vis de specialiteiten zijn hier in Noorwegen en dat je die zeker moet gegeten hebben. Om het betaalbaar te houden zal je in de realiteit alleen maar pizza en hamburgers eten. Als we niet zelf koken is dat dus inderdaad zo. Vandaag Mc Donalds op het menu waar we nog bijna achterover vallen van de prijs.
Het bordje die ons steeds blij maakt als we het zien: we zitten op de goeie weg want vaak zijn ze weg en ben je de baan kwijt waardoor je om moet rijden of discussies hebt als koppel ...
Het weer valt weer tegen en we besluiten om binnen in een hut op de camping te slapen. Een primitief geval maar we hebben alles wat we nodig hebben: sanitair, bed en een dak boven ons hoofd.
Samen met papa nog naar een filmpje kijken.
Wij duimen voor zon, opklaringen en prachtige voorspellingen! En metie duimt ook dat haar waterratje eindelijk nog eens kan zwemmen!!!
BeantwoordenVerwijderen