De droom van mijn dochter juliette
We fietsen langs de oude E6. Nu er een nieuwe autosnelweg is is er bijna geen verkeer op deze weg.
Een droom voor elke fietser. Een nachtmerrie voor elke kleine zelfstandige. Alles ligt er hier letterlijk dood en verlaten bij.
's Middags genieten we van onze lunch op een idyllisch plaatsje, mocht ik een paar miljoen euro's over hebben, ik zou het wel weten.
In strömstad aangekomen beslissen we om een zijsprong te nemen. We nemen de overzet naar de Kostereilanden. Het meest westelijke gelegen stukje land van Zweden. Waarom niet, we moeten morgen toch nergens naartoe. Noorwegen zal er overmorgen ook nog wel zijn.
Aangekomen op het eiland blijkt dat de natuurcamping nog niet open is en je hier nergens mag wild kamperen. Wat een ramp voor ons, maar we wagen het er toch op.
Kinderen in bed, mama en papa nog wat nagenieten va de zonsondergang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten