's Morgens is de storm weg en zit de zon uit. Dit is goed nieuws, minder goed nieuws: Frederik voelt zich doodziek. We weten niet goed wat te doen want een hele dag in een hut met drie kinderen is ook niet alles. We moeten ook kilometers maken om er op tijd te zijn (de tickets voor de boot terug naar Denemarken op 18 juni kochten we al om zeker een kamer te hebben: 17 uur op deze boot!) We besluiten om dan toch te vertrekken en natuurlijk hebben we een aantal zéér zware beklimmingen op het programma staan…
Na gisteren zou je dit bijna niet geloven. Na de storm van gisteren en vannacht, een prachtige ochtend om te starten met fietsen.
Aandenken aan het werk...
Terug het Viking kanaal tussen twee fjorden, dit bootje komen we gedurende de dag een paar keer tegen doordat we de fjord volgen.
Dit alles is nog niet lastig genoeg: er komt nog wind en regen bij. Alles bij elkaar genomen kunnen we spreken van een echte ‘kutdag’.
Voor het eerst moet de kinderkar eraf om boven te geraken. Daarnaast moeten de kinderen vandaag uit de kar stappen en heel wat wandelen. Dit zodat de mama en de papa boven geraken.
Middagpauze in het winkelcentrum: ideaal = warm, toiletten en een bank.
Vrij kamperen is leuk als het weer meezit en je een goed plaatsje kan vinden. Er zat al veel tegen vandaag en deze laatste factor ook. We moesten meer dan 15 km bij het aantal geplande kilometers doen om een plaats te vinden. Deze vonden we door een mevrouw die met haar hond ging wandelen en ons aansprak toen ze onze radeloze gezichten zag. In de gietende regen (met gelukkig een regenboog aan de hemel) tent en shelter opzetten op het terrein van het plaatselijke festival. Zij en haar man waren zo vriendelijk om ons water te komen brengen.
Hopelijk is Fré nu al wat beter en kunnen jullie er weer tegenaan ! Er zijn nog vriendelijke mensen op deze wereld en gelukkig maar !
BeantwoordenVerwijderen