maandag 8 juni 2015

Donderdag 4 juni: Preikestolhytte - Eiland Ombo (@Eidsund)

We nemen een stevig ontbijt (niet zoveel keuze en er is geen choco: het ergste wat Rosalie kan overkomen!) én het weer zit mee, gelukkig!



We beginnen met een klim die Jana haar enkel weer op de proef stelt. De rest van de weg is vooral dalen. We komen aan in Tau waar we nog enkele hellingen moeten doen. De eerste apotheek die we tegenkomen gaan we binnen. Er is een dokterspraktijk aanwezig en de dokter stelt me gerust dat ik enkel rust moet houden en de enkel niet mag belasten. In de mate van het mogelijke mag ik fietsen. De dagen rust komen eraan!




Spreekt voor zich denk ik en werkt in beide richtingen.


Tunnel, brug meer of minder, hier praten ze er niet te lang over denk ik.



Voor we naar het eiland gaan moeten we grote inkopen doen. Een hele winkelkar vol (krijg dat maar eens allemaal mee). De krant van de dag ervoor krijgen we er gratis bij omdat de manager van de winkel ons herkent van de voorpagina…

We hebben wat stress bij het nemen van twee fast-ferry’s om op het eiland Ombo te geraken. Alles  moet heel snel gaan en ze staan op de minuut. Dit is niet gemakkelijk met twee fietsen, drie karren en drie kinderen niet altijd even goed luisteren. De ene boot belt de andere dat ze moeten wachten, we komen eraan.



Aangekomen op het eiland moeten we even bekomen. We zien een zware klim voor ons en een man spreekt ons aan. Hij zegt dat het wel wat pittig is om aan de andere kant van het eiland te komen. Hij vraagt ons of wij de ‘Kjeragfamilie’ zijn (artikel in de krant)? Omdat er niet zoveel families met drie kinderen op de fiets door Noorwegen reizen. Hij stelt voor om in zijn huis de nacht door te brengen en de volgende dag door te reizen. Hij heeft een vakantiehuis op zijn domein waar we alles tot onze beschikking hebben: bedden, keuken, badkamer en een wasmachine en droogkast (yes!). Terwijl hij naar de winkel gaat denken wij er eventjes over na. We nemen het aanbod aan. Ten slotte hebben we tijd genoeg tot de boot.  ’s Avonds zitten we tot 1.30u op zijn privé aanlegsteiger met de nodige spijs en dranken. We hebben het gevoel dat het eventjes zomer is en we écht vakantie hebben.












Op dit eiland ga je niet naar de dokter, de dokter komt naar jou met de 'doktersboot' (kleur zoals een ambulance, call 113!). Kwartiertje later staat hij voor je deur. Zowel voor jou als voor de dieren!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten