Ons vertrek uit de jeugdherberg van Husum.
Onze fietstocht op de kaart langs de NordSee.
Wat zien we in de verte, rotsen?
Dat dachten we. Het zijn huizen, maar hoe kom je daar?
Met een private Lorenbahn. Hieronder zie je een foto van een Lor.
Het eiland is verbonden met een smalle dijk waar er een spoor op loopt. Enkel de bewoners van het eiland bezitten zo'n voertuig. Hun auto's staan aan het station op het vasteland in een garage. Bij hoogtij of storm zijn ze dikwijls enkele dagen van de buitenwereld afgesloten... Je kan er ook als gast verblijven, best vooraf reserveren anders kom je er niet.
We deden een extraatje vandaag en gingen fietsen ‘in de zee’. Na drie en een halve kilometer kom je een restaurant ‘in de zee’ tegen. Een gelijkaardig eilandje maar dan verbonden met een fietspad en een weg voor de auto (waar je 6 euro voor moet betalen).
Krabbensoepje!
Onze kleine/grote helpster onderweg.
In deze vuurtoren kan je overnachten.
Een prachtige dag om te fietsen. Ideaal van temperatuur, weinig of geen wind, lichte bewolking de zon die de wolken wegduwt. Misschien ligt het aan het weer, aan de omgeving, het weiinig toerisme of zou het de combinatie van al het voorgaande zijn. Maar het fietsen is plots duizend keer leuker dan de eerste fietsweek.
We keken constant naar de linkerkant want we konden er echt niet genoeg van krijgen: ganzen, eenden, zon, zee, stenenstrand, gras, schapen met hun lam, het was nog mooier dan prachtig.
We fietsen onze laatste kilometers op Duits grondgebied. De Noord-Friese gastvrijheid wordt er zeker niet slechter op. Als je eventjes aan de kant stopt, om op je kaart te kijken of aan je fiets te prutsen, dan stopt er altijd wel iemand met de vraag of ze je kunnen helpen, of waar je moet zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten