Voor de cijfer en statistiek freaks onder jullie.
We zijn reeds 32 dagen onderweg
Aantal rustdagen 6
Dus we fietsten reeds 26 dagen
In Duitsland reden we 793 km
In Denemarken 654 km
Samen brengt ons dat op een totaal van 1447 km
We zaten ongeveer 103u 6min op de fiets
We namen reeds 5 keer een overzet
Aantal valpartijen (met de fiets): 0
Aantal platte banden: 0 (we gaan het lot eens tarten)
Wat nog komen moet is:
Ongeveer vermoedelijk 1800 km
Nog 70 dagen onderweg
Waarvan 53 dagen tot de overzet (Bergen - Hirtshals)
Aantal fietsdagen, moeilijk te zeggen
Aantal rustdagen nog moeilijker
Hopelijk veel regenrijke dagen
Geen platte banden of valpartijen
We houden jullie verder op de hoogte
Grts
Jana&Fré
Juliette
Rosalie
Feline
zondag 26 april 2015
zaterdag 25 april 2015
Zaterdag 25 April: Frederikshavn (DK) - Göteborg (SE)
Vandaag niet veel fietsen: van de camping 5 km naar de haven. De boot op en dan 3 km naar de Jeugdherberg.
Droog aan boord. Nat van boord.
Hopelijk morgen een droge dag voor de citytrip.
Droog aan boord. Nat van boord.
Hopelijk morgen een droge dag voor de citytrip.
Als enige fietsers gaan we aan boord samen met alle vrachtwagens in het ruim.
Een hele grote boot met animatie voor de kinderen want het is niet gemakkelijk om hen meer dan drie uur op een boot 'bezig te houden'. We worden er suf en moe van. Het enige dat je kan doen is eten en drinken om de tijd te verdrijven. Veel uitzicht hebben we niet want het is bewolkt en regenachtig.
We kunnen onze ogen niet geloven als we een heleboel mensen zien met karretjes volgeladen met soorten bier. Die karretjes kun je er kopen zodat het mee kan van boord. Sterke dranken vliegen de deur uit en voluit spelen op de slots.
vrijdag 24 april 2015
Vrijdag 24 April: Skagen - Frederikshaven
Een kort maar, dankzij de wind, een pittig tochtje. We sliepen vannacht voorlopig in onze laatste shelter in Denemarken. Vanavond slapen we op een camping in een hut in Frederikshaven om dan Zaterdag 25 april de overzet naar Goteburg, Zweden, te maken. We maken gebruik van het zwembad en gaan nog eens met het gezin zwemmen. Wat doe je anders in een zwembad...
Eventjes gebruikt maken van het toilet in het station. Toch maar uit je doppen kijken want je moet hier het spoor, zonder signaal, oversteken als je naar de andere kant wil/moet.
Je vindt ze toch overal hé.
Gezellig in het zonnetje, de lunch aan een supermarkt.
Spreekt voor zichzelf denk ik.
Een saaie rit langs een ellenlange rechte baan...
Bij aankomst in mijn naamstad, toch een fotootje waard.
Zo morgen 25 april nog een ochtend wandeling naar het strand. Om 12u uitchecken en dan tegen 13u naar de terminal en dan om 14u trossen los. Spannend, een nieuw land, andere gewoontes, een nieuwe munteenheid en een andere taal. Het land van ABBA, Ikea, Volvo, köttbullar, Björn Borg...
Zweden Here we come
Eventjes gebruikt maken van het toilet in het station. Toch maar uit je doppen kijken want je moet hier het spoor, zonder signaal, oversteken als je naar de andere kant wil/moet.
Je vindt ze toch overal hé.
Gezellig in het zonnetje, de lunch aan een supermarkt.
Spreekt voor zichzelf denk ik.
Een saaie rit langs een ellenlange rechte baan...
Bij aankomst in mijn naamstad, toch een fotootje waard.
Zo morgen 25 april nog een ochtend wandeling naar het strand. Om 12u uitchecken en dan tegen 13u naar de terminal en dan om 14u trossen los. Spannend, een nieuw land, andere gewoontes, een nieuwe munteenheid en een andere taal. Het land van ABBA, Ikea, Volvo, köttbullar, Björn Borg...
Zweden Here we come
Donderdag 23 April: Uggerby - Grenen - Skagen
We fietsen vandaag onze laatste kilometers aan de west kust tot het stadje Skagen en het strand van Grenen. Dit is het meest noordelijke stukje land van Denemarken. Hier komen Skagerrak en Kattegat samen. Volgens Trotter: links de Noordzee, rechts de Baltische Zee Aan de ene kant komen de golven van links aan de andere kant komen de golven van rechts en die kletsen tegen elkaar aan, een prachtig schouwspel. Zwemmen doe je hier best niet. Het kan hier heel verraderlijk zijn.
Er Liggen hier jaar tot zo'n 100 000 schepen voor anker. Ze zitten hier het slechte weer uit of wachten op orders. Een logische plaats als je weet dat je hier twee richtingen uitkan.
Enkele familiekiekjes:
We houden halt in een bos met een prachtige speeltuin. Eén van de weinigen die we hier gevonden of gezien hebben. Veel plezier voor de kinderen met een bloedlip als gevolg. Na enkele tranen is het algauw vergeten als ze met ze'n drieën op een death ride kruipen.
Links van mij zie je een duin genaamd de Råbjerg Mile. Dit is een duin die 1 kilometer breed bij
2 kilometer lang en 40 meter hoog is. Hij verplaatst zich jaarlijks 8 meter in noordoostelijke richting. In de laatste 100 jaar is hij 4 kilometer verplaatst. Het is de grootste verplaatsende duin in Noord-Europa. 250 000 bezoekers per jaar, en wij rijden er gewoon voorbij.
We rijden Skagen binnen met aan de linkerkant een oude vuurtoren. Op de toren werd er toen doormiddel van een ouderwets vuur een baken verlicht.
Op weg van Skagen naar Grenen strand
Aangekomen op de verste parking van Denemarken en die is helemaal leeg.
Een mooie symbolische plaats voor een windroos.
Grenen het uiterste puntje land van Denemarken.
Wat dit allemaal weer zo speciaal en mooi maakt.
Wij staan hier moederziel alleen, Zalig...
Dit moet je eens googelen en dan afbeeldingen kiezen.
Zoek dan de honderden verschillen.
Een klein filmpje van links naar rechts.
Den Tilsandete Kirke ofwel de verzande kerk.
Dit is ook één van de gebouwen die opgegeven werd tegen het driftende zand.
De legende verteld dat de pelgrims eerst het zand moesten weggraven alvorens ze de kerk konden betreden. Enkel de kerktoren is nog te zien, de rest van zit onder het zand.
We beslissen om na ons bezoek aan grenen nog een stuk terug te fietsen naar een shelter die we op de heenreis gezien hebben. Dat zijn dan ook minder kilometer voor de volgende dag. We moeten namelijk een aantal kilometers op onze stappen terugkeren.
Er Liggen hier jaar tot zo'n 100 000 schepen voor anker. Ze zitten hier het slechte weer uit of wachten op orders. Een logische plaats als je weet dat je hier twee richtingen uitkan.
Enkele familiekiekjes:
We houden halt in een bos met een prachtige speeltuin. Eén van de weinigen die we hier gevonden of gezien hebben. Veel plezier voor de kinderen met een bloedlip als gevolg. Na enkele tranen is het algauw vergeten als ze met ze'n drieën op een death ride kruipen.
Links van mij zie je een duin genaamd de Råbjerg Mile. Dit is een duin die 1 kilometer breed bij
2 kilometer lang en 40 meter hoog is. Hij verplaatst zich jaarlijks 8 meter in noordoostelijke richting. In de laatste 100 jaar is hij 4 kilometer verplaatst. Het is de grootste verplaatsende duin in Noord-Europa. 250 000 bezoekers per jaar, en wij rijden er gewoon voorbij.
We rijden Skagen binnen met aan de linkerkant een oude vuurtoren. Op de toren werd er toen doormiddel van een ouderwets vuur een baken verlicht.
Op weg van Skagen naar Grenen strand
Aangekomen op de verste parking van Denemarken en die is helemaal leeg.
Een mooie symbolische plaats voor een windroos.
Grenen het uiterste puntje land van Denemarken.
Wat dit allemaal weer zo speciaal en mooi maakt.
Wij staan hier moederziel alleen, Zalig...
Dit moet je eens googelen en dan afbeeldingen kiezen.
Zoek dan de honderden verschillen.
Een klein filmpje van links naar rechts.
Den Tilsandete Kirke ofwel de verzande kerk.
Dit is ook één van de gebouwen die opgegeven werd tegen het driftende zand.
De legende verteld dat de pelgrims eerst het zand moesten weggraven alvorens ze de kerk konden betreden. Enkel de kerktoren is nog te zien, de rest van zit onder het zand.
Woensdag 22 april: Ulstrup - Uggerby
We sliepen, in een hut, op de prachtige camping 'Klitgaard' genaamd. Aan de brochure te zien is het hier in de zomer een bruisende camping met heel wat animatie voor kinderen. Kinderboerderij, zwembad, animatieteam, brood bakken, strand spelletjes,... Nu ligt hij er verlaten bij. Zalig...
Rubjerg Knudde:
Deze vuurtoren werd op 1 augustus 1968 op non actief gezet. De oorzaak hiervan was dat de duin rond de vuurtoren hoger werd dan de toren zelf en die niet meer zichtbaar was vanuit zee. Dit fenomeen noemen ze hier 'sandflugt' (sand drifts). Verdere info moet je maar eens googelen.
Sinds enkele jaren heeft de regering het gevecht tegen het zand opgegeven en wordt de vuurtoren aan zijn lot, van het gedreven zand, overgelaten. Dit is niet het enige gebouw in zijn soort. Jaarlijks worden ettelijke meters land door de zee verzwolgen. Het gevecht tegen de zee is hier op sommige plaatsen dagelijkse kost.
Wie komt er mijn schoentjes aandoen?
Boven op de zandheuvel zien we vijf Oostenrijkse gasten die een tour, met hun parapente, aan de Deense westkust maken. Zorgt voor unieke leuke kiekjes. En wat het allemaal zo veel mooier maakt. Er is hier niemand te zien.
Als je net een heuveltje achter de kiezen hebt word je toch altijd beloont met een prachtig uitzicht.
Geen neefje van ons maar wel 'losse stenen' op een redelijk steile afdaling en helling.
Rock & Roll!
Keep on smiling!
We rijden door Hirtshals.
Als alles goed zit dan staan we hier op 19 juni terug op de weg naar huis vanuit Noorwegen.
Samen het avondmaal nuttigen aan het kampvuur dat mama elke dag voor ons aanmaakt.
Moeilijk in slaap te vallen met de zonsondergang die in je gezicht schijnt.
De nieuwe slogan: 'That calls for a Carlsberg'.
Nog wat nagenieten met een Dwarsligger.
Rubjerg Knudde:
Deze vuurtoren werd op 1 augustus 1968 op non actief gezet. De oorzaak hiervan was dat de duin rond de vuurtoren hoger werd dan de toren zelf en die niet meer zichtbaar was vanuit zee. Dit fenomeen noemen ze hier 'sandflugt' (sand drifts). Verdere info moet je maar eens googelen.
Sinds enkele jaren heeft de regering het gevecht tegen het zand opgegeven en wordt de vuurtoren aan zijn lot, van het gedreven zand, overgelaten. Dit is niet het enige gebouw in zijn soort. Jaarlijks worden ettelijke meters land door de zee verzwolgen. Het gevecht tegen de zee is hier op sommige plaatsen dagelijkse kost.
Wie komt er mijn schoentjes aandoen?
Boven op de zandheuvel zien we vijf Oostenrijkse gasten die een tour, met hun parapente, aan de Deense westkust maken. Zorgt voor unieke leuke kiekjes. En wat het allemaal zo veel mooier maakt. Er is hier niemand te zien.
Als je net een heuveltje achter de kiezen hebt word je toch altijd beloont met een prachtig uitzicht.
Geen neefje van ons maar wel 'losse stenen' op een redelijk steile afdaling en helling.
Rock & Roll!
Keep on smiling!
We rijden door Hirtshals.
Als alles goed zit dan staan we hier op 19 juni terug op de weg naar huis vanuit Noorwegen.
Samen het avondmaal nuttigen aan het kampvuur dat mama elke dag voor ons aanmaakt.
Moeilijk in slaap te vallen met de zonsondergang die in je gezicht schijnt.
De nieuwe slogan: 'That calls for a Carlsberg'.
Nog wat nagenieten met een Dwarsligger.
Abonneren op:
Posts (Atom)